τράφαλλος

ὁ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «ὁ χλωρὸς τυρός, οἱ δὲ τραφαλλίδα».

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τής λ. τροφαλίς (πρβλ. τραφαλ[λ]ίς)].